Backpacks kwijt...

Hoi allemaal,

Het verhaal zal wel wat langer zijn omdat we alweer 16 dagen verder zijn dan het vorige verslag.

We begonnen ons avontuur in Vietnam alweer een aantal dagen geleden in Ho Chi Min City oftewel Saigon. In Saigon hebben we Irina, Hannes,Maxime en Zohar weer ontmoet. Met hen hebben we in Laos een week gereisd en het was erg leuk om ze hier weer tegen te komen en een tijd mee door te brengen. We hebben hier onder andere een dag doorgebracht aan het zwembad, een dag door de stad gezworven en het oorlogsmuseum bezocht. Het oorlogsmuseum was best indrukwekkend om te zien, vooral hoe veel gevolgen het gebruik van chemicaliën tijdens de oorlog nog heeft op de bevolking van Vietnam tegenwoordig. In Saigon, op weg naar het oorlogsmuseum, vond Nicole een Iphone op de grond. We probeerden een nummer te bellen, maar alles was in het Vietnamees dus wisten we niet goed wie we moesten bellen. Toen hebben we maar een post op de facebook van de telefooneigenaar geplaatst met een foto van ons en de tekst erbij dat we deze telefoon hadden gevonden en graag terug wilde geven aan de rechtmatige eigenaar. Na een tijdje werd er gebeld naar de telefoon en dat bleek de man van eigenaresse van de telefoon te zijn. We waren toen vlakbij het postkantoor dus hebben we daar afgesproken. We hebben de telefoon daar terug gegeven aan het stel, waarop ze ons aanboden om ergens koffie te gaan drinken omdat we zo eerlijk waren geweest. Ze vertelde dat dit voor hen heel speciaal is, omdat Vietnamezen dit nooit zouden doen en de telefoon voor zichzelf zouden hebben gehouden.  Het was heel grappig om echte Vietnamezen te leren kennen, ook al konden ze niet super goed Engels.

Na 3 dagen in Saigon, zijn we op de 4de dag met een tour naar de Mekong delta gegaan voor twee dagen. We hadden een vrij lange busrit er naar toe, maar dit werd een stuk leuker door de enorm grappige gids die we hadden. Zijn lach was echt hilarisch. De eerste stop was bij een pagode waar ze enorme Boeddha’s hadden. Hierna gingen we met een boot de Mekong rivier op, waar de eerste stop bij een kokosnootbedrijfje was. Ze maken daar kokosnootsnoepjes, waar we verschillende smaken van geproefd hebben, wat best lekker was. De gids pakte daarna een grote slang en Nicole heeft het ook om haar nek gehangen. Hierna kregen we een lunch, dat was op een krokodillenfarm. Weer op de boot naar het volgende eiland  en daar kregen we honing thee, wat super lekker was. We werden toen in kleine bootjes gestopt waar voor- en achterin een local zat, die roeide. Gedropt bij een restaurantje waar we fruit kregen. Hierna zijn we naar onze homestay overnachting gebracht. Eigenlijk niet echt een homestay, is gewoon een familie die kamers bij heeft gebouwd, waar toeristen mogen slapen. We hebben wel een heerlijk diner gekregen en de dag erna ook een ontbijt. Het ontbijt was alleen wel om 6 uur, omdat we op tijd bij de floating market moesten zijn. Die viel alleen een beetje tegen, hij was niet zo groot als we verwacht hadden. Maar was wel leuk om een keer meegemaakt te hebben. Daarna zijn we door gegaan naar een rijst papier maker, waar ze er ook noodles van maken. We hebben deze mogen proeven als gefrituurd zijn in olie, wat heel lekker was. Hierna gingen we nog naar een fruit tuin met allerlei soorten fruit en werd ook uitgelegd door de gids wat het proces is van een rijstplant. Toen weer terug gebracht naar Saigon, waar nog een heerlijk diner op ons zat te wachten. Het Vietnamese stel had ons twee namelijk uitgenodigd om te gaan eten als dank voor het terug geven van de telefoon en zoiets slaan we natuurlijk niet af! Ze haalden ons op bij ons hostel en vroegen wat voor eten we het lekkerst vonden. Uit beleefdheid zeiden we maar Vietnamees, dus brachten ze ons naar een seafood restaurant. (we zijn alleen allebei niet zo’n vis liefhebbers, dus we waren al meteen bezorgd of we wel alles lusten) Maar we hebben toch heerlijk gegeten en was een heel gezellige avond. We zijn na het eten nog naar een rooftop van een sjiek hotel gegaan en hebben daar nog een drankje gedronken. Het stel heeft ons daarna ook weer bij ons hostel afgezet. Dit was een super toffe ervaring om mee te maken en de mensen waren echt super aardig.

Na een paar dagen in dezelfde stad wilden we wel weer verder. Nicole had van te voren op internet gelezen dat er in Vietnam ook de mogelijkheid is om achterop een motor door het land te reizen. We hadden besloten om dit te doen tussen Da lat en Nha Trang voor 3 dagen.  We vertrokken dus eerst vanuit Saigon met de bus naar Da lat, hebben daar een nacht geslapen en werden de volgende ochtend opgehaald door onze chauffeurs/gidsen. We hebben eerst de bezienswaardigheden in Da lat bekeken: het crazyhouse, de vele bloemenkassen/velden en ook hebben we bekeken hoe mensen er rotsen doen hakken. Onderweg hebben we de meest mooie uitzichten gezien. Je ziet zoveel meer van het land als je achterop een motor zit! Verder hebben deze dag gedaan: een zijde fabriek bezocht, pagode gezien, olifant waterval bekeken, naar een rijstwijnmakerij geweest en er naast zat een varkenshouderij, een klein lokaal dorpje bezocht en als laatste een heel groot meer gezien. Het eindpunt was bij Lak Lake waar we in een hotel sliepen. We hebben super veel gedaan deze dag en onze gidsen, Peter en Waa, hebben echt veel te vertellen over hun land, waardoor het heel interessant is. De tweede dag begonnen we rustig, hadden eerst ontbeten en gingen toen een stukje rijden naar een cafeetje waar we een kopje koffie hebben gedronken. In deze periode zijn er heel veel vlinders in dat gebied en terwijl we door de vele rijstvelden reden, vlogen er honderden vlinders om ons heen. Het voelde alsof we in een sprookje waren beland, heel erg mooi! We gingen met de motors een veerbootje op naar de overkant van de rivier om onze tocht voort te zetten. We hebben toen nog een tapioca plantage en cashewnoot plantage gezien. Hierna zijn we een school gaan bezoeken, omdat we dat graag wilden. Dat was zo schattig! Het was en kleuterschool en net middagpauze, dus de oudere kinderen kregen wat te eten en de jongeren kinderen gingen een dutje doen. Ook wilden heel veel juffen met Nicole op de foto. Vervolgens hebben we nog een peperplantage gezien en zijn we gaan lunchen. Na de lunch gingen we naar een super mooie waterval waar we mochten zwemmen, heerlijk om even af te koelen. Na de watervallen hebben we nog gezien hoe ze een handgemaakte trommel maken en toen door gereden naar het volgende hotel. Dag drie begon redelijk vroeg, we hebben een rubberboomplantage, cacaoplantage, cashewnootfabriek, rijst oogsten, koffieplantage en hot water springs gezien. Na de lunch zijn we nog gaan kijken bij een baksteenfabriekje en toen door gereden naar Nha Thrang, wat het eindpunt was. Al met al was het een super ervaring en hebben we veel geleerd en gezien van/over het land.

In Nha Thrang hebben we eerst een dagje strand gedaan en daarna met de nachtbus vertrokken naar Hoi An. Het was een enorme lange rit, dus de eerste dag hebben we lekker niks gedaan. We zijn alleen naar een tailor geweest, waar Nicole een jurk en een blouse op maat heeft laten maken en Tom een blouse op maat heeft laten maken. De tweede dag hebben we een fiets gehuurd en zijn we naar een strand gefietst en daarna nog wat door het hele mooie oude centrum van Hoi An gefietst. Heerlijk gegeten bij een heel goed restaurant. De volgende dag hadden we een kookcursus, waarbij we van te voren eerst naar een kruidentuin waren gefietst en ingrediënten hadden gekocht op de markt. We hebben heerlijk gegeten, alleen was het niet echt een cursus waar je ook iets leert.

En toen…

Toen gingen we met de bus van Hoi An naar Dong Hoi. We wilden hier graag naar toe, want er zijn hele mooie grotten te zien. We kwamen ergens in een plaatsje aan, waar we wat langer stil stonden en sommige mensen er uit moesten, Nicole ging vragen of wij er misschien ook uit moesten, maar nee dat hoefde niet. Een paar kilometer verder stopte we weer en werden onze tickets gecontroleerd. De mensen van de bus zeiden dat we over moesten stappen naar een andere bus. Wij gingen er uit en wilden onze backpacks pakken uit de bagageruimte, maar die van ons lager er niet meer in! We waren natuurlijk helemaal in paniek, maar een vrouw van de busmaatschappij zei dat we ons geen zorgen hoefde te maken en dat we ze wel terug kregen. Ze waren waarschijnlijk in een andere bus gestopt tijdens de stop, wat natuurlijk heel apart is om zomaar tassen in een andere bus te stoppen, zonder dat er personen bij horen! We zouden onze tassen terug krijgen bij de restaurant stop want daar was die andere bus ook. Nou vooruit dan maar, daar vertrouwen we dan op.  Eenmaal bij de restaurant stop aangekomen zagen we nergens onze tassen liggen. Tom kreeg een telefoon van de bus chauffeur in zijn handen geduwd en sprak met hetzelfde vrouwtje van de busmaatschappij. Ze zei dat er iets fout was gegaan en dat de bus met onze tassen al richting Hanoi is gereden. Ze gaf als oplossing dat we gewoon naar Dong Hoi moesten gaan , overnachten in een hotel wat zei noemde en dat ze bij dat hotel de volgende morgen afgeleverd zouden worden. Oké, dan doen we dat maar, wat moet je anders he? De volgende morgen gingen we naar de receptie en wat blijkt, onze tassen zijn er niet! De mensen van de receptie waren wel aardig en hebben vaak voor ons gebeld naar het bedrijf. Ook heeft Nicole met het vrouwtje gesproken maar ze wilden niet snappen wat Nicole zei. Dus met hulp van de receptioniste, die het vertaalde, kwamen uiteindelijk tot een soort van oplossing. We zouden ’s nachts de nachtbus pakken naar Ninh Binh (waar we ook naar toe wilde) en dan zouden onze tassen daar geleverd worden bij een hotel, waar wij ook afgezet zouden worden met de bus. We hadden er natuurlijk totaal geen vertrouwen meer in en maakte ons best wel zorgen om onze tassen. Het lieve vriendje van Tom maakte zich nog meer zorgen dan wij, hij had zelfs al telefoon nummers van busmaatschappijen in Vietnam opgezocht. Wij konden helaas alleen niks meer doen dan er maar op vertrouwen dat het goed kwam. Oh ja, even tussen door. We zijn die dag ook nog naar die grot geweest: Paradise Cave. We hadden scooters gehuurd, wel van te voren nog ondergoed gekocht op de markt haha. Die nacht dus met de bus naar Ninh Binh. Daar aangekomen zeiden we tegen de buschauffeur dat we er bij een hotel uit moesten, maar hij zei van niet. We hadden een flinke woordenwisseling met hem en we werden ergens in de stad gedropt. Een andere meneer maakte de bagageruimte open, maar wij riepen naar hem dat we geen bagage hadden. De bus reed weer aan, maar stopte ook weer paar meter verder. Er kwam weer een meneer uit de bus die het bagageruim opende. Toen we erin keken zagen we tot onze verbazing gewoon onze eigen tassen liggen!!! We waren nog nooit zo blij geweest! Dit land is zo raaaaaaarrrrr. Gewoon onze bagage bij zich hebben en ons daar niets over vertellen!

Nu zijn we in Ninh Binh, volgende keer meer hierover.

Tot later!